Kül.

Her zamanki gibi kalkıyorum yatağımdan
Sanki herşey bıraktığım yerde
Sanki sadece beni bekliyor gibi
Sanki bir adım atsam bana koşacaklar gibi

İstemiyorum.

Hani ne kadar acıtırsa acıtsın güzeldir
Telefonun acıklı sesi bile onunla neşeli çalar
Adı geçtiğinde kokusu sarar
Ya da tek sözüyle dünya yanar ya

Bi yere kadar.

Bi yere kadar ağladım
Bi yere kadar öldüm hatıranla
Bi yere kadar güldüm
Bi yere kadar öldüm bıraktıklarınla

Şimdi farkediyorum daha çocuktum aslında.

Kördüm!
Sağırdım!
İşime geleni duyar
Gelmeyene kulak tıkardım.

Değiştim.

Sen kadar, herkes kadar.
Mutlu olacağım rastlantılar,
Mutluluğu hak eden insanlar
Gülümseyen dudaklar var etrafımda.

Anlatmaya çalıştığını şimdi anlıyorum.
Kimse kimsenin yokluğunda ölmüyor.
Ölse de küllerinden doğuyor işte
Bir süre sonra.

Sen gideli gerçekten çok olmuş.
Duracak halim kalmadı artık.
Mutluluk uzatacak el lazım bana
Nasılsa aşkla çoktan takıştık..


Hazal.