Kızlar hep babalarını örnek alır derler.
Bende öylemiydim acaba?Babam gibi kaybetmeye gelemeyen, babam gibi asabi, babam gibi başına buyruk...
Babam gibi sığınacak yer bulamayınca küt diye çarptığında taşlara ağlayan, duygularını gizleyen ve içinde yaşayan...
Ama aynı zamanda da dobra. Evet! Ben buyum sanırım.Ne kötü ki onun gibiyim.
Babalık etmiş bana tüm kötü örnekleriyle.
Daha güzel bir hayat wermeni beklerdim baba, eğer bir seçim hakkım olsaydı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder